Powtórzenie Centrum Pompidou-Metz

Dzieje sztuki zachodniej w XX i XXI wieku naznaczone są figurą inwencji, wyraźnym synonimem wolności tworzenia, która pozwala jej dochodzić swojej autonomii w stosunku do praktyk utylitarnych, dekoracyjnych czy zdobniczych. Od najdawniejszych czasów ludzkości powtarzały się wzory i postacie, co widać zarówno na obrazach religijnych, jak i na tapetach czy nadrukach tkaninowych. Wielu... Pokaż więcej

Dzieje sztuki zachodniej w XX i XXI wieku naznaczone są figurą inwencji, wyraźnym synonimem wolności tworzenia, która pozwala jej dochodzić swojej autonomii w stosunku do praktyk utylitarnych, dekoracyjnych czy zdobniczych. Od najdawniejszych czasów ludzkości powtarzały się wzory i postacie, co widać zarówno na obrazach religijnych, jak i na tapetach czy nadrukach tkaninowych. Wielu artystów przyjęło jednak powtarzalność jako metodę i jako przedmiot, znajdując w niej, dla kilku dzieł lub w sposób bardziej systematyczny, sposób pracy lub podmiot.

Zbiory naszych muzeów na ogół opierają się na poszukiwaniu arcydzieł, tych wyjątkowych momentów, pozornie w jednym kawałku, gdzie zbiegałyby się wszystkie środki artystów, zasada zakwestionowana przez inauguracyjną wystawę Centrum Pompidou-Metz,arcydzieła?, w latach 2010-2011. Pokazanie, w jaki sposób tworzenie może przebiegać również przez powtarzanie, niezależnie od tego, czy jest to środek, proces, czy nawet sam temat artystów, jest sprzeczne z tym uproszczonym pojęciem. Wystawa ta koncentruje się na tym, poprzez subiektywny wybór w zbiorach Narodowego Muzeum Sztuki Współczesnej – Centrum Pompidou, wzbogacony o wybór głównych dzieł uzupełniających, przecinających klasyfikacje stylistyczną, ikonograficzną, socjologiczną i chronologiczną, które zazwyczaj organizują prezentację.

Dochodzenie to nabiera pełnego znaczenia, gdy zrozumiemy, poprzez odkrycie prehistorycznych artefaktów nerońskich w jaskini Mandrynu (w Drôme), wykonane 56 000 lat temu, że Homo Sapiens wyróżnił się na tle innych gatunków ludzkich poprzez zastosowanie metod systematycznych, odpowiadających procesowi powtórzeń mającemu na celu poprawę skuteczności jego narzędzi, gdzie neandertalczycy (którzy je poprzedzili i podążali za nimi w jaskini Mandrynu) wykazywali się wolnością i różnorodnością pozornie szerszego podejścia. Być artystą to też powtarzać.