De herhaling Centre Pompidou-Metz

De geschiedenis van de westerse kunst in de 20e en 21e eeuw wordt gekenmerkt door de figuur van de uitvinding, een duidelijk synoniem van vrijheid van creatie, waardoor ze haar autonomie kan doen gelden ten opzichte van utilitaire, decoratieve of ornamentele praktijken. Sinds de vroegste tijden van de mensheid worden patronen en figuren herhaald, zoals te zien is in zowel religieuze beelden... Lees meer

De geschiedenis van de westerse kunst in de 20e en 21e eeuw wordt gekenmerkt door de figuur van de uitvinding, een duidelijk synoniem van vrijheid van creatie, waardoor ze haar autonomie kan doen gelden ten opzichte van utilitaire, decoratieve of ornamentele praktijken. Sinds de vroegste tijden van de mensheid worden patronen en figuren herhaald, zoals te zien is in zowel religieuze beelden als in behang- of stofdrukken. Toch heeft een aantal kunstenaars de herhaling als methode en als object overgenomen, en er, voor enkele werken of op een meer systematische manier, een werkwijze of een onderwerp in gevonden.

De collecties van onze musea zijn meestal gebaseerd op de zoektocht naar meesterwerken, deze uitzonderlijke momenten, schijnbaar uit één stuk, waar alle middelen van de kunstenaars zouden samenkomen, een principe dat in twijfel werd getrokken door de openingstentoonstelling van het Center Pompidou- Metz,meesterwerken?, in 2010-2011. Laten zien hoe schepping ook kan plaatsvinden door herhaling, of dit nu een middel, een proces of zelfs het eigenlijke onderwerp van de kunstenaars is, is ingaan tegen deze simplistische opvatting. Deze tentoonstelling richt zich hierop, door een subjectieve keuze in de collecties van het Nationaal Museum voor Moderne Kunst - Center Pompidou, verrijkt met een selectie van belangrijke complementaire werken, waarbij de stilistische, iconografische, sociologische en chronologische classificaties die de presentatie gewoonlijk organiseren, worden doorbroken.

Dit onderzoek krijgt zijn volle betekenis als we door de ontdekking van prehistorische Neronische artefacten in de Mandrin grot (in de Drôme), 56.000 jaar geleden uitgevoerd, begrijpen dat Homo Sapiens zich onderscheidde van andere menselijke soorten door de toepassing van systematische methoden, overeenkomend met een proces van herhaling bedoeld om de effectiviteit van zijn gereedschap te verbeteren, waar de Neanderthalers (die hen in de Mandrin grot voorgingen en volgden) een vrijheid en een diversiteit lieten zien die grotere benaderingen lijken. Kunstenaar zijn is ook herhalen.