Η επανάληψη Κέντρο Pompidou-Metz

Η ιστορία της δυτικής τέχνης στον 20ό και 21ο αιώνα χαρακτηρίζεται από τη μορφή της εφεύρεσης, ένα σαφές συνώνυμο της ελευθερίας της δημιουργίας, η οποία της επιτρέπει να διεκδικήσει την αυτονομία της σε σχέση με τις χρηστικές, διακοσμητικές ή διακοσμητικές πρακτικές. Από τα πρώτα χρόνια της ανθρωπότητας, τα μοτίβα και οι φιγούρες έχουν επαναληφθεί, όπως φαίνεται τόσο σε θρησκευτικές... Δες περισσότερα

Η ιστορία της δυτικής τέχνης στον 20ό και 21ο αιώνα χαρακτηρίζεται από τη μορφή της εφεύρεσης, ένα σαφές συνώνυμο της ελευθερίας της δημιουργίας, η οποία της επιτρέπει να διεκδικήσει την αυτονομία της σε σχέση με τις χρηστικές, διακοσμητικές ή διακοσμητικές πρακτικές. Από τα πρώτα χρόνια της ανθρωπότητας, τα μοτίβα και οι φιγούρες έχουν επαναληφθεί, όπως φαίνεται τόσο σε θρησκευτικές εικόνες όσο και σε ταπετσαρίες ή εκτυπώσεις υφασμάτων. Ωστόσο, αρκετοί καλλιτέχνες έχουν υιοθετήσει την επανάληψη ως μέθοδο και ως αντικείμενο, βρίσκοντας σε αυτήν, για λίγα έργα ή με πιο συστηματικό τρόπο, έναν τρόπο εργασίας ή ένα θέμα.

Οι συλλογές των μουσείων μας βασίζονται γενικά στην αναζήτηση αριστουργημάτων, αυτών των εξαιρετικών στιγμών, φαινομενικά όλων σε ένα κομμάτι, όπου όλα τα μέσα των καλλιτεχνών θα συγκλίνουν, μια αρχή που αμφισβητείται από την εναρκτήρια έκθεση του Center Pompidou-Metz,αριστουργήματα;, το 2010-2011. Το να δείξουμε πώς η δημιουργία μπορεί επίσης να προχωρήσει με την επανάληψη, είτε αυτό είναι ένα μέσο, μια διαδικασία ή ακόμα και το ίδιο το θέμα των καλλιτεχνών, είναι να πάμε ενάντια σε αυτή την απλοϊκή έννοια. Η έκθεση εστιάζει σε αυτό, μέσα από μια υποκειμενική επιλογή στις συλλογές του Εθνικού Μουσείου Μοντέρνας Τέχνης – Center Pompidou, εμπλουτισμένη με μια επιλογή σημαντικών συμπληρωματικών έργων, κόβοντας τις στιλιστικές, εικονογραφικές, κοινωνιολογικές και χρονολογικές ταξινομήσεις που συνήθως οργανώνουν την παρουσίαση.

Αυτή η έρευνα αποκτά το πλήρες νόημά της όταν καταλαβαίνουμε, μέσω της ανακάλυψης προϊστορικών τεχνουργημάτων του Νέρωνος στο σπήλαιο Mandrin (στο Drôme), που εκτελέστηκε πριν από 56.000 χρόνια, ότι ο Homo Sapiens διέκρινε τον εαυτό του από άλλα ανθρώπινα είδη με την εφαρμογή συστηματικών μεθόδων, που αντιστοιχούν σε μια διαδικασία επανάληψης που αποσκοπεί στη βελτίωση της αποτελεσματικότητας των εργαλείων του, όπου οι Νεάντερταλ (που προηγήθηκαν και τους ακολούθησαν στο σπήλαιο Mandrin) έδειξαν μια ελευθερία και μια ποικιλομορφία φαινομενικά μεγαλύτερες προσεγγίσεις. Το να είσαι καλλιτέχνης σημαίνει επίσης να επαναλαμβάνεις.